Datum uitspraak:
Datum publicatie:
Rechtsgebied:
Zaaknummer:
Soort procedure:
Instantie:
Vindplaatsen:

Inhoudsindicatie:

Het voorschrift van art. 330 Sv veronderstelt - v.zv. het een verzoek betreft dat strekt tot het (doen) verrichten van nader onderzoek - dat de verzoeker welomschreven onderzoekshandelingen opgeeft, zoals het nog (doen) horen van met name genoemde getuigen (of getuige-deskundigen) of het inwinnen van een deskundigenbericht omtrent een welomschreven vraagstelling. Het verzoek voldoet niet aan die maatstaf en kan dus niet gelden als een verzoek in de zin van art. 330 Sv, zodat het Hof niet gehouden was op het verzoek te beslissen.

Gepubliceerde uitspraken in deze zaak:

Uitspraak



28 februari 2012

Strafkamer

nr. S 10/01526

Hoge Raad der Nederlanden

Arrest

op het beroep in cassatie tegen een arrest van het Gerechtshof te Amsterdam van 29 maart 2010, nummer 23/003605-07, in de strafzaak tegen:

[Verdachte], geboren te [geboorteplaats] op [geboortedatum] 1951, wonende te [woonplaats].

1. Geding in cassatie

Het beroep is ingesteld door de verdachte. Namens deze heeft mr. F.P. Slewe, advocaat te Amsterdam, bij schriftuur middelen van cassatie voorgesteld. De schriftuur is aan dit arrest gehecht en maakt daarvan deel uit.

De Advocaat-Generaal Silvis heeft geconcludeerd tot vernietiging van het bestreden arrest en tot terugwijzing van de zaak naar het Gerechtshof te Amsterdam dan wel verwijzing naar een aangrenzend hof teneinde op het bestaande hoger beroep opnieuw te worden berecht en afgedaan.

2. Beoordeling van het eerste middel

2.1. Het middel klaagt dat het Hof heeft verzuimd te beslissen op een ter terechtzitting in hoger beroep gedaan voorwaardelijk verzoek om de zaak aan te houden om nader onderzoek te doen.

2.2.1. Ten laste van de verdachte is bewezenverklaard dat:

"hij in de periode vanaf 1 juli 2000 tot en met 22 november 2005, te Amsterdam, in elk geval in Nederland, tezamen en in vereniging met een ander, in strijd met een aan hem en/of zijn mededader, te weten [betrokkene 1], bij wettelijk voorschrift (te weten successievelijk artikel 65 van de Algemene Bijstandswet en artikel 17 van de Wet Werk en Bijstand ) opgelegde verplichting, opzettelijk heeft nagelaten tijdig de benodigde gegevens te verstrekken aan de Gemeentelijke Sociale Dienst te Amsterdam, immers heeft hij en/of zijn mededader geheel niet aan genoemde dienst medegedeeld of kenbaar gemaakt dat hij en zijn mededader

- samenwoonden en/of hadden samengewoond

- werkzaamheden verrichtte en had verricht en oncontroleerbare inkomsten ontving en had ontvangen,

zijnde dit gegevens waarvan hij en zijn mededader wisten dat deze gegevens van belang waren voor de vaststelling van het recht op een verstrekking of tegemoetkoming

- namelijk een uitkering krachtens de Algemene Bijstandswet en de Wet Werk en Bijstand - en voor de hoogte of de duur van voornoemde verstrekking of tegemoetkoming, zulks terwijl dit feit kon strekken tot bevoordeling van zichzelf of een ander."

2.2.2. Deze bewezenverklaring steunt op onder meer het volgende bewijsmiddel:

"7. Een proces-verbaal van observatie van 27 juni 2005, in de wettelijke vorm opgemaakt door de daartoe bevoegde opsporingsambtenaren [verbalisant 1] en [verbalisant 2] (doorgenummerde pagina's 102 t/m 103).

Op zaterdag 25 juni 2005 en zondag 26 juni 2005 hebben wij observaties verricht op de "Bazaar Beverwijk". Op zaterdag 25 juni 2005 zagen wij in hal verdachte achter een kraam staan. Op zondag 26 juni 2005 zagen wij verdachte voor voornoemde kraan staan."

2.3. Blijkens het proces-verbaal van de terechtzitting in hoger beroep heeft de raadsman van de verdachte aldaar het woord gevoerd overeenkomstig de aan het proces-verbaal gehechte pleitnota. Deze pleitnota houdt in:

"Het onderzoek begint zoals gezegd met een onderzoek naar mogelijke bijstandsfraude door standhouders op de Beverwijkse Bazaar. Uit het proces-verbaal sociaal rechercheur [verbalisant 3] van 22 juni 2005 (dossierpagina 95 e.v.) blijkt dat [verdachte] als standhouder geregistreerd zou staan en daarnaast een uitkering zou genieten. Blijkens dat proces-verbaal is een stelselmatige observatie noodzakelijk om vast te kunnen stellen waar en wanneer de verdachten werkzaamheden verrichten. Een bevel ex artikel 126g Sv . wordt dan op 22 juni afgegeven voor een periode van maximaal drie weken, eindigend op 15 juli 2005.

In de daaropvolgende periode zou [verdachte] op 25 en 26 juni 2005 geobserveerd zijn op de Beverwijkse Bazaar in hal 25, stand 616. Het proces-verbaal met bijbehorende foto's daarvan bevindt zich in het dossier op pagina's 102-106. Bij de rechtbank is ook reeds aangegeven dat de man die op deze foto's staat afgebeeld niet [verdachte] is. [Verdachte] verklaart dat ook direct wanneer hij tijdens zijn verhoor met die foto's geconfronteerd wordt (pag. 49). Gelet op de door de rechtbank gebezigde bewijsmiddelen houd ik het er voor dat de rechtbank die conclusie onderschreef. Mocht u een andersluidende conclusie zijn toegedaan en de bevindingen van rechercheurs [verbalisant 1 en 2] van 25 en 26 juni 2005 voor het bewijs willen gebruiken dan acht ik het noodzakelijk genoodzaakt u te verzoeken de behandeling van de zaak aan te houden om op dit punt nader onderzoek te laten verrichten."

2.4. Vooropgesteld zij dat het voorschrift van art. 330 Sv veronderstelt - voor zover het een verzoek betreft dat strekt tot het (doen) verrichten van nader onderzoek - dat de verzoeker welomschreven onderzoekshandelingen opgeeft, zoals het nog (doen) horen van met name genoemde getuigen (of getuige-deskundigen) of het inwinnen van een deskundigenbericht omtrent een welomschreven vraagstelling.

Het hiervoor onder 2.3 weergegeven verzoek voldoet niet aan die maatstaf en kan dus niet gelden als een verzoek in de zin van art. 330 Sv, zodat het Hof niet gehouden was op het verzoek een beslissing te geven.

2.5. Het middel faalt.

3. Beoordeling van het tweede middel

3.1. Het middel klaagt dat de redelijke termijn als bedoeld in art. 6, eerste lid, EVRM in de cassatiefase is overschreden omdat de stukken te laat door het Hof zijn ingezonden.

3.2. Het middel is gegrond. Dit moet leiden tot vermindering van de aan de verdachte opgelegde taakstraf van honderd uren, subsidiair vijftig dagen hechtenis.

4. Slotsom

Nu de Hoge Raad geen grond aanwezig oordeelt waarop de bestreden uitspraak ambtshalve zou behoren te worden vernietigd, brengt hetgeen hiervoor is overwogen mee dat als volgt moet worden beslist.

5. Beslissing

De Hoge Raad:

vernietigt de bestreden uitspraak, maar uitsluitend wat betreft het aantal uren te verrichten taakstraf;

vermindert het aantal uren taakstraf in die zin dat dit 95 uren bedraagt;

vermindert de duur van de vervangende hechtenis in die zin dat deze 47 dagen beloopt;

verwerpt het beroep voor het overige.

Dit arrest is gewezen door de vice-president W.A.M. van Schendel als voorzitter, en de raadsheren W.F. Groos en J. Wortel, in bijzijn van de waarnemend griffier S.C. Rusche, en uitgesproken op 28 februari 2012.


» Juridisch advies nodig? « advertorial

Heeft u een juridisch probleem of een zaak die u wilt voorleggen aan een gespecialiseerde jurist of advocaat ?

Neemt u dan gerust contact met ons op en laat uw zaak vrijblijvend beoordelen.



∧ naar boven      |      zoeken      |      uitgebreid zoeken

Snel uitspraken zoeken en filteren

> per rechtsgebied > op datum > op instantie

Gerelateerde advocaten

Gerelateerde advocatenkantoren

Recente vacatures

Meer vacatures | Plaats vacature