Uitspraak

RECHTBANK MAASTRICHT

Sector Kanton

Locatie Maastricht

zaaknr: 349053 CV EXPL 09-4411

typ: MO

vonnis van 20 januari 2010

in de zaak van

de besloten vennootschap VAN DIJK EDUCATIE B.V.,

h.o.d.n. VAN DIJK’S BOEKHUIS,

gevestigd en kantoorhoudend te Kampen,

eisende partij,

hierna te noemen: Van Dijk,

gemachtigden: een onbekend gelaten persoon ten kantore van B.V. Algemeen Financieel Incassobedrijf “A.F.I.” te Leeuwarden alsmede W.C.J. Rosmalen , M.G.H. Langes en W.A. Mies, deurwaarders te Breda en/of J.A.P.M. Kerckhoffs, deurwaarder te Sittard

tegen

[gedaagde],

wonend te [woonplaats],

gedaagde partij,

verder te noemen: [gedaagde],

gemachtigde: mr. R.W.J.L. Loonen, advocaat te Heerlen.

VERLOOP VAN DE PROCEDURE

Van Dijk heeft bij exploot van dagvaarding van 17 augustus 2009 een vordering ingesteld tegen [gedaagde] (onder medebetekening van drie ongenummerde en onbesproken gelaten bijlagen).

[gedaagde] heeft schriftelijk geantwoord.

Van Dijk heeft voor repliek geconcludeerd en heeft bij die gelegenheid tien extra producties (in fotokopievorm) ingebracht.

[gedaagde] heeft een conclusie van dupliek doen nemen.

Hierna is uitspraak bepaald.

MOTIVERING

a. de vordering

Bij voormeld exploot van dagvaarding vordert Van Dijk de veroordeling van [gedaagde], bij vonnis uitvoerbaar bij voorraad, tot betaling van een bedrag van € 377,82, te vermeerderen met de contractuele rente naar 1 % per maand over € 277,85 vanaf 17 augustus 2009 tot de dag van algehele voldoening, onder verwijzing van [gedaagde] in de kosten van het geding.

De vordering is als volgt opgebouwd:

€ 444,96 hoofdsom (onbetaald gelaten facturen voor studieboeken)

€ 24,97 vervallen bedongen rente

€ 75,00 (vergoeding van) buitengerechtelijke kosten

€ -167,11 (minus) een reeds betaald bedrag.

b. het geschil

Van Dijk baseert haar vordering allereerst op de stelling dat “de besteller kan kiezen voor volledige kooppakketten of huur- en kooppakketten”. In “bepaalde vantevoren overeengekomen gevallen” zegt Van Dijk “naast de huur- en/of koopsom ook voor de school bepaalde kosten in rekening” te brengen. Van Dijk vordert betaling van een aantal “factuurbedragen” op grond van een dergelijke koop- en/of huurovereenkomst. Van Dijk acht algemene voorwaarden van toepassing op deze bestelling. [gedaagde] heeft ondanks diverse betalingsverzoeken van zowel Van Dijk als haar gemachtigde nagelaten het gevorderde te betalen.

Bij antwoord betoogt [gedaagde] dat in ieder geval de gevorderde rente moet worden afgewezen. [gedaagde] betwist immers dat er algemene voorwaarden van toepassing zijn op de onderhavige overeenkomst, omdat deze niet vóór of tijdens het aangaan van de overeenkomst ter hand zijn gesteld en om die reden vernietigbaar zijn. Verder betwist [gedaagde] dat er “buitengerechtelijke incassowerkzaamheden” zijn verricht waarop rapport Voor-Werk II doelt, zodat daarop betrekking hebbende kosten niet voor vergoeding in aanmerking komen.

In voortgezet debat voert Van Dijk aan dat [gedaagde] enkel de nevenvorderingen heeft betwist, zodat de verschuldigdheid van de factuurbedragen naar haar mening vaststaat. Van Dijk betoogt dat [gedaagde], althans haar zoon [zoon], op 27 augustus 2008 per internet boeken bij haar had besteld. Daarbij zijn de algemene voorwaarden van toepassing verklaard. Indien de toepasselijkheid van deze voorwaarden niet wordt “aangevinkt”, kan de bestelling niet worden voltooid. De algemene voorwaarden staan vermeld op de website van Van Dijk. Verder vermeldt Van Dijk dat zij [gedaagde] op 25 september 20008, 13 oktober 2008, 3 november 2008, 17 november 2008 en 1 december 2008 heeft herinnerd en/of aangemaand de facturen te voldoen. Omdat [gedaagde] niet reageerde, zag Van Dijk zich genoodzaakt een incassogemachtigde in te schakelen. Deze gemachtigde heeft [gedaagde] op 6 februari 2009, 18 februari 2009 en 19 maart 2009 herinnerd en/of aangemaand. Van Dijk is dan ook van mening dat [gedaagde] vergoeding van buitengerechtelijke kosten verschuldigd is.

[gedaagde] heeft in reactie hierop benadrukt dat Van Dijk slechts drie aanmaningen heeft doen uitgaan en dat een dergelijke beperkte inspanning geen “staffelkosten” rechtvaardigt. [gedaagde] is van oordeel dat Van Dijk € 25,00 administratiekosten in rekening heeft gebracht als onderdeel van de hoofdsom, zodat de “werkelijke” kosten “ruim worden gedekt”.

c. de beoordeling

Vaststaat dat [gedaagde], althans haar zoon, studieboeken bij Van Dijk - kennelijk in huur en niet op basis van koop - heeft besteld en dat deze boeken zijn geleverd. Tevens staat vast dat de huursom van deze boeken in een aantal termijnen diende te worden voldaan.

Anders dan Van Dijk verdedigt, is de kantonrechter van oordeel dat geen algemene voorwaarden van toepassing zijn op de onderhavige overeenkomst. Hoewel Van Dijk voldoende aannemelijk maakt dat doorgaans in de door haar gehanteerde werkwijze algemene voorwaarden bedongen worden, heeft zij nagelaten te vermelden dat en hoe de bedoelde voorwaarden in dit geval vóór of tijdens het aangaan van de overeenkomst met [gedaagde] langs elektronische weg ter beschikking zijn gesteld en wel op zodanige wijze, dat deze door [gedaagde] konden worden opgeslagen en voor haar toegankelijk werden met het oog op latere kennisneming. Voor het geval dit laatste redelijkerwijs niet mogelijk was, heeft Van Dijk niet gesteld en is evenmin langs andere weg gebleken dat Van Dijk vóór de totstandkoming van de overeenkomst aan [gedaagde] heeft bekendgemaakt waar van de voorwaarden langs elektronische weg kon worden kennisgenomen, en evenmin dat deze desverzocht langs elektronische weg of op andere wijze zouden worden toegezonden. Het enkel vermelden dat de algemene voorwaarden “staan vermeld op de website” van Van Dijk is onvoldoende om te oordelen dat is voldaan aan de hiervoor geschetste totstandkomingseisen of geldingsvereisten. De “Leverings- en betalingsvoorwaarden (leerlingen) 2008-2009” zullen om die reden buiten toepassing worden gelaten.

Het verweer van [gedaagde] dat blijkens productie 8 bij repliek € 25,00 administratiekosten tot de hoofdsom worden gerekend, terwijl dit bedrag (zo begrijpt de kantonrechter) als een vordering tot vergoeding van buitengerechtelijke kosten van € 25,00 moet worden aangemerkt, slaagt niet. De stelling dat administratiekosten onderdeel uitmaken van buitengerechtelijke kosten, is op zichzelf genomen juist. Anders dan op te maken zou zijn uit de op 6 februari 2009 gestuurde aanmaning, waarbij Van Dijk inderdaad een hoofdsom van

€ 302,85 (inclusief € 25,00 administratiekosten) vordert, heeft Van Dijk in rechte geen administratiekosten in haar vordering verwerkt. Bij exploot vordert Van Dijk immers in hoofdsom betaling van drie facturen voor een totaalbedrag van € 277,85 (zijnde de oorspronkelijke hoofdsom van € 444,96 minus een reeds betaald bedrag van € 167,11). Zij wijkt daarmee af van de in de aanmaning van 6 februari 2009 genoemde hoofdsom van

€ 302,85. Nu [gedaagde] niet uitdrukkelijk (laat staan voldoende gemotiveerd) heeft betwist dat zij dit volledige bedrag onbetaald heeft gelaten, zal de vordering in hoofdsom van

€ 277,85 worden toegewezen.

De vordering tot betaling van vervallen rente naar 1 % per maand op een bedrag van € 24,97 gesteld, kan niet in die omvang worden toegewezen, nu dit rentepercentage is ontleend aan de niet van toepassing geachte algemene voorwaarden. Van Dijk heeft bovendien nagelaten in de processtukken te vermelden dat [gedaagde] op een andere grond een dergelijk percentage verschuldigd zou zijn. Ook de wettelijke rente tot datum dagvaarding kan niet worden toegewezen. Hoewel Van Dijk heeft betoogd [gedaagde] op 25 september 2008, 13 oktober 2008,

3 november 2008, 17 november 2008, 1 december 2008, 6 februari 2009, 18 februari 2009 en 19 maart 2009 schriftelijk te hebben herinnerd en/of aangemaand, heeft zij nagelaten te vermelden dat, wanneer en op welke grond [gedaagde] (daardoor) in verzuim is geraakt. Verder is gesteld noch gebleken dat op enige datum van rechtswege verzuim is ingetreden. Hiermee is onduidelijk gebleven over welke periode en krachtens welke feitelijke en juridische gronden rente is berekend. Wel is de wettelijke rente vanaf de datum van dagvaarding toewijsbaar, omdat [gedaagde] in ieder geval vanaf die datum door het instellen van een vordering in rechte in verzuim is geraakt.

De gevorderde vergoeding van buitengerechtelijke kosten zal in verband hiermee eveneens worden afgewezen. De met die kosten samenhangende werkzaamheden zijn immers verricht tijdens een periode waarvan niet kan worden vastgesteld dat [gedaagde] in verzuim was. Hieruit volgt dat niet kan worden vastgesteld dat de gestelde activiteiten hebben geleid tot (naar noodzaak en omvang) redelijke kosten in de zin van artikel 6:96 lid 2 aanhef en onder c BW.

[gedaagde] zal wel als de grotendeels in het ongelijk gestelde partij in de aan de zijde van Van Dijk gevallen proceskosten worden verwezen.

BESLISSING

Veroordeelt [gedaagde] om aan Van Dijk tegen bewijs van kwijting te voldoen een bedrag van € 277,85, vermeerderd met de wettelijke rente over dit bedrag vanaf 17 augustus 2009 tot de dag van algehele voldoening.

Veroordeelt [gedaagde] tot betaling van de proceskosten, aan de zijde van Van Dijk tot de datum van dit vonnis begroot op € 292,25, waarin begrepen een bedrag van € 120,00 aan salaris van de gemachtigden.

Wijst het meer of anders gevorderde af.

Verklaart dit vonnis uitvoerbaar bij voorraad.

Dit vonnis is gewezen door mr. H.W.M.A. Staal, kantonrechter te Maastricht, en is in aanwezigheid van de griffier in het openbaar uitgesproken.