Uitspraak
201903041/1/A3.
Datum uitspraak: 24 december 2019
AFDELING
BESTUURSRECHTSPRAAK
Uitspraak op het hoger beroep van:
[appellant], wonend te Haarlem,
tegen de uitspraak van de rechtbank Noord-Holland van 5 maart 2019 in zaak nr. 18/2988 in het geding tussen:
[appellant]
en
het college van burgemeester en wethouders van Haarlem.
Procesverloop
Bij besluit van 28 november 2017 heeft het college het verzoek van [appellant] om wijziging van zijn huwelijksgegevens in de Basisregistratie personen (hierna: Brp) afgewezen.
Bij besluit van 4 juni 2018 heeft het college het door [appellant] daartegen gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.
Bij uitspraak van 5 maart 2019 heeft de rechtbank het door [appellant] daartegen ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht.
Tegen deze uitspraak heeft [appellant] hoger beroep ingesteld.
Het college heeft een schriftelijke uiteenzetting gegeven.
De Afdeling heeft de zaak ter zitting behandeld op 9 december 2019, waar [appellant], bijgestaan door mr. T.J.J.M. Wijngaard, advocaat te Haarlem, en het college, vertegenwoordigd door mr. Y.J.M. Pijnaker en mr. M.E. Kapel, zijn verschenen.
Overwegingen
1. De relevante wet- en regelgeving is opgenomen in de bijlage. Deze bijlage is bij de uitspraak gevoegd en maakt hiervan deel uit.
2. [appellant] heeft verzocht om hem betreffende huwelijksgegevens in de Brp te wijzigen omdat daarin ten onrechte de huwelijksdatum [2005] is geregistreerd. Het huwelijk is pas later bevestigd en op [2007] in de Egyptische burgerlijke stand ingeschreven. Deze laatste datum moet volgens [appellant] in de Brp worden geregistreerd.
Het college heeft zich op het standpunt gesteld dat uit de door [appellant] ingediende huwelijksakte en het ‘Bevestigingsdocument ter zake van een huwelijk’ van [2007] (hierna: het bevestigingsdocument) blijkt dat de in de Brp geregistreerde datum klopt. [appellant] heeft geen brondocumenten ingediend die aanleiding geven om de huwelijksdatum te wijzigen. Daarom heeft het college het verzoek afgewezen.
3. De rechtbank heeft overwogen dat het college voldoende gemotiveerd heeft toegelicht dat de besluitvorming niet is gebaseerd op het advies van het Adviesbureau van de Nederlandse Vereniging voor Burgerzaken (hierna: NVvB), maar dat het advies is gevraagd ter bevestiging van het ingenomen standpunt. Voor de registratie van gegevens in de Brp moet het college afgaan op brondocumenten die afkomstig zijn van met betrekking tot het rechtsfeit bevoegde autoriteiten. De registratie van het huwelijk met als datum [2005] is gebaseerd op een bevoegd afgegeven huwelijksakte. Ook in het door [appellant] overgelegde bevestigingsdocument is vermeld dat de huwelijksdatum [2005] is. In het door [appellant] ingediende deskundigenadvies van dr. M.S. Berger van 19 januari 2018 (hierna: het deskundigenadvies) is vermeld dat informele huwelijken die niet aan de eisen voldoen, niet kunnen worden bekrachtigd. Daarbij is niet ingegaan op de vraag waarom de datum van [2005] dan wel in de aktes is opgenomen. Ook blijkt uit het deskundigenadvies niet dat van een andere datum moet worden uitgegaan. Er bestaat geen aanleiding voor het stellen van nadere vragen aan een door de rechtbank benoemde deskundige. [appellant] heeft niet aannemelijk gemaakt dat het college niet mocht vasthouden aan de geregistreerde huwelijksdatum, aldus de rechtbank.
4. [appellant] betoogt dat de rechtbank ten onrechte heeft overwogen dat afdeling 3.3 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb) alleen van toepassing is op verplichte adviezen. Het advies is mede ten grondslag gelegd aan het besluit van 4 juni 2018, dus had het college zich op grond van artikel 3:9 van de Awb ervan moeten vergewissen dat het advies van de NVvB zorgvuldig tot stand is gekomen. Verder mag het college niet van brondocumenten uitgaan als de strekking daarvan in strijd zou komen met de Nederlandse openbare orde. Omdat het in Nederland niet mogelijk is om een huwelijk met terugwerkende kracht geldig te laten zijn, mag ook niet van een Egyptische akte met die strekking worden uitgegaan. Omdat de registratie van de huwelijksdatum [2007] voor hem van groot belang is in verband met intrekking van zijn Nederlanderschap, had een nader onderzoek naar de standpunten moeten plaatsvinden, aldus [appellant].
5. Zoals de Afdeling eerder heeft overwogen, zie de uitspraak van 22 februari 2017, ECLI:NL:RVS:2017:466, zijn de bepalingen uit afdeling 3.3 van de Awb, waaronder artikel 3:9, alleen van toepassing op adviseurs als bedoeld in artikel 3:5 van de Awb. Uit artikel 3:5 van de Awb volgt dat een adviseur in de zin van afdeling 3.3 van de Awb bij of krachtens wettelijk voorschrift moet zijn belast met het adviseren inzake door een bestuursorgaan te nemen besluiten. De NVvB is niet bij of krachtens wettelijk voorschrift belast met het adviseren. De NVvB is geen adviseur als bedoeld in artikel 3:5 van de Awb, zodat artikel 3:9 van de wet niet van toepassing is. De stelling van [appellant] dat de rechtbank ten onrechte heeft verwezen naar artikel 3:5 van de Awb, slaagt niet. Ook voor het overige is er geen aanleiding voor het oordeel dat het besluit van 4 juni 2018 op dit punt onvoldoende zorgvuldig is voorbereid.
6. Verder heeft de Afdeling eerder overwogen (onder meer in de uitspraak van 18 maart 2015, ECLI:NL:RVS:2015:866), dat het doel van de Wet Brp is dat de in de Brp vermelde gegevens zo betrouwbaar en duidelijk mogelijk zijn en dat de gebruikers van de gegevens erop moeten kunnen vertrouwen dat deze in beginsel juist zijn. Het bewijs dat eenmaal in de Brp opgenomen gegevens feitelijk onjuist zijn, kan slechts worden geleverd door overlegging van de juiste brondocumenten. Voor het wijzigen van eenmaal in de Brp geregistreerde gegevens zal gelet op het systeem van de Wet Brp onomstotelijk moeten vaststaan dat deze feitelijk onjuist zijn.
6.1. [appellant] heeft verschillende brondocumenten overgelegd die betrekking hebben op zijn huwelijk. In die documenten, zoals de huwelijksakte en het bevestigingsdocument, is echter geen andere huwelijksdatum vermeld. Uit die documenten blijkt alleen dat het huwelijk is bevestigd op [2007]. Daaruit kan niet worden afgeleid dat de in de Brp opgenomen gegevens feitelijk onjuist zijn. [appellant] heeft geen brondocumenten overgelegd, die aantonen dat de in de Brp opgenomen huwelijksdatum onjuist is. De rechtbank heeft in redelijkheid kunnen oordelen dat geen aanleiding bestaat voor het benoemen van een deskundige. Het betoog slaagt niet.
7. Het hoger beroep van [appellant] is ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd.
8. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.
Beslissing
De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State:
bevestigt de aangevallen uitspraak.
Aldus vastgesteld door mr. A.W.M. Bijloos, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van drs. M.H. Kuggeleijn-Jansen, griffier.
w.g. Bijloos w.g. Kuggeleijn-Jansen
lid van de enkelvoudige kamer griffier
Uitgesproken in het openbaar op 24 december 2019
545.
BIJLAGE
Algemene wet bestuursrecht
Artikel 3:5
1. In deze afdeling wordt verstaan onder adviseur: een persoon of college, bij of krachtens wettelijk voorschrift belast met het adviseren inzake door een bestuursorgaan te nemen besluiten en niet werkzaam onder verantwoordelijkheid van dat bestuursorgaan.
Artikel 3:9
Indien een besluit berust op een onderzoek naar feiten en gedragingen dat door een adviseur is verricht, dient het bestuursorgaan zich ervan te vergewissen dat dit onderzoek op zorgvuldige wijze heeft plaatsgevonden.