Uitspraak

RECHTBANK ZWOLLE - LELYSTAD

Sector Strafrecht - Meervoudige Strafkamer

Parketnr. : 07.630177-08

Uitspraak: 30 september 2008

Vonnis in de zaak van:

het openbaar ministerie

tegen

[verdachte]

geboren op [geboorteplaats]

wonende te [woonplaats]

thans verblijvende in de P.I. De Grittenborgh te Hoogeveen.

Het onderzoek ter terechtzitting heeft plaatsgevonden op 16 september 2008.

De verdachte is verschenen, bijgestaan door mr. M.P. Smit, advocaat te Almelo.

De officier van justitie, mr. M. van der Borg, heeft ter terechtzitting gevorderd:

- dat verdachte terzake het medeplegen van moord zal worden veroordeeld tot een gevangenisstraf van 16 jaren met aftrek van voorarrest,

- dat de vordering van de benadeelde partij [benadeelde partij] zal worden toegewezen tot het gevorderde bedrag van € 5.338,55 met oplegging van de schadevergoedingsmaatregel tot dat bedrag.

TENLASTELEGGING

De verdachte is ten laste gelegd dat:

(volgt tenlastelegging)

BEWIJS

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen hetgeen de verdachte ten laste is gelegd, met dien verstande dat:

hij in de periode van 14 maart 2007 tot en met 15 maart 2007 in de gemeente Zwolle tezamen en in vereniging met een ander opzettelijk en met voorbedachten rade [benadeelde partij] van het leven heeft beroofd, immers hebben verdachte en zijn mededader met dat opzet en na kalm beraad en rustig overleg, met een mes en een schroevendraaier in het lichaam en het gezicht en het hoofd en de benen en de voeten gestoken, tengevolge waarvan voornoemde [benadeelde partij] is overleden.

De rechtbank is met de officier van justitie en in tegenstelling tot de verdediging van oordeel dat er sprake is van voorbedachte raad.

De rechtbank leidt dit af uit de feitelijkheden, zoals die uit de bewijsmiddelen naar voren zijn gekomen en wel in het bijzonder uit het verloop van de opeenvolgende gebeurtenissen, zoals die zich hebben voorgedaan tussen het moment waarop verdachten hun auto in de buurt van de woonboot van [benadeelde partij] hebben geparkeerd en het moment waarop zij uiteindelijk de woonboot hebben verlaten. De rechtbank overweegt dienaangaande het volgende.

Verdachten zijn vanuit [woonplaats] vertrokken naar de woonboot van het slachtoffer [benadeelde partij] in Zwolle met de vooropgezette bedoeling die [benadeelde partij] met gebruik van fysiek geweld een lesje te leren. Bij het verlaten van hun auto hebben verdachten meteen een schroevendraaier en een mes meegenomen en zijn zij naar de woonboot gelopen. Aangekomen bij/op de woonboot is direct het raam links naast de voordeur ingetrapt en zijn beide verdachten door dat raam de woonboot binnengedrongen. [benadeelde partij], die kennelijk op het lawaai was afgekomen, is vervolgens – zonder noemenswaardige woordenwisseling of escalatie van gebeurtenissen - direct zijn slaapkamer ingewerkt, is daar op zijn bed gewerkt, waarna beide verdachten meteen met de door hen meegenomen steekvoorwerpen tientallen malen op [benadeelde partij] zijn gaan insteken. Uit deze naadloze aaneenschakeling van handelingen die door verdachten zijn verricht na het verlaten van hun auto tot en met het moment waarop zij de woonboot weer hebben verlaten, volgt naar het oordeel van de rechtbank onomstotelijk dat zij reeds bij het verlaten van hun auto het plan hadden om [benadeelde partij] van het leven te beroven. Op geen enkele manier is komen vast te staan dat verdachten op enig tussengelegen moment zijn komen te verkeren in een ogenblikkelijke hevige gemoedsbeweging die aan bewezenverklaring van kalm beraad en rustig overleg in de weg staat.

Van het meer of anders ten laste gelegde zal de verdachte worden vrijgesproken, aangezien de rechtbank dat niet wettig en overtuigend bewezen acht.

STRAFBAARHEID

Het bewezene levert op:

Medeplegen van moord,

strafbaar gesteld bij artikel 289 juncto artikel 47 van het Wetboek van Strafrecht .

De verdachte is deswege strafbaar, nu geen feiten of omstandigheden gebleken zijn die die strafbaarheid zouden opheffen of uitsluiten.

OPLEGGING VAN STRAF OF MAATREGEL

Gelet op de aard en de ernst van het bewezen en strafbaar verklaarde, op de omstandigheden waaronder verdachte zich daaraan heeft schuldig gemaakt en op de persoon van verdachte, zoals van een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken, acht de rechtbank de na te noemen beslissing passend.

De rechtbank overweegt met betrekking tot de op te leggen straf in het bijzonder nog het volgende.

De moord op [benadeelde partij] betekent een schending van het hoogste rechtsgoed dat in onze rechtsorde bescherming geniet, namelijk het menselijk leven. Verdachten hebben daarmee onpeilbaar en onomkeerbaar leed toegebracht aan de nabestaanden. Het spreekt voor zich dat hierop in beginsel niet anders dan met een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van lange duur kan worden gereageerd. Feiten en omstandigheden in deze zaak nopen er niet toe om van dat beginsel af te wijken.

Volgens de verklaringen van de verdachten bestond de aanleiding hierin, dat het slachtoffer circa 12 jaar eerder ontuchtige handelingen zou hebben gepleegd met [X], de echtgenote van verdachte [medeverdachte] en zuster van verdachte [verdachte]. Deze ontuchtige handelingen zouden hebben bestaan uit het over de kleding heen betasten van de borsten en de schaamstreek. Hiervan is nimmer aangifte gedaan, er is geen strafrechtelijk onderzoek ingesteld en geen veroordeling gevolgd. [benadeelde partij] dient wat dit betreft dan ook, volgens een belangrijk strafrechtelijk uitgangspunt, voor onschuldig te worden gehouden. Het optreden van [verdachte] en [medeverdachte] is een voorbeeld van eigenrichting geweest, dat ten sterkste moet worden afgekeurd.

Daarbij komt dat de manier waarop verdachten met het slachtoffer hebben afgerekend in geen verhouding staat tot het verwijt dat ze hem maakten. Op niets ontziende wijze hebben zij enkele tientallen malen met een mes en een schroevendraaier op het slachtoffer ingestoken en hem vervolgens aan zijn lot overgelaten. Dit brute gedrag moet voor het slachtoffer uiterst beangstigend en pijnlijk zijn geweest. Voor de nabestaanden moet deze nagedachtenis ook steeds weer als kwetsend worden ervaren.

De rechtbank ziet in de haar bekende feiten en omstandigheden geen reden voor enige strafvermindering en is van oordeel dat de door de officier van justitie geëiste onvoorwaardelijke gevangenisstraf uit een oogpunt van vergelding zonder meer gerechtvaardigd is.

Bij haar beslissing heeft de rechtbank rekening gehouden met:

een de verdachte betreffend uittreksel justitiële documentatie d.d. 26 mei 2008;

een de verdachte betreffend rapport d.d. 20 juli 2008 uitgebracht door prof . dr. F. Koenraadt, psycholoog NIP.

De oplegging van straf of maatregel is, behalve op de reeds aangehaalde wettelijke voorschriften, gegrond op de artikelen 10 en 27 van het Wetboek van Strafrecht.

Benadeelde partij

Bij het onderzoek ter terechtzitting is komen vast te staan, dat de benadeelde partij [benadeelde partij] rechtstreeks schade heeft geleden ten gevolge van het ten laste van verdachte bewezen

verklaarde feit.

De hoogte van die schade is, gelet op de inhoud van het betreffende voegingsformulier benadeelde partij in het strafproces met bijlagen en als zijnde niet weersproken, genoegzaam komen vast te staan tot een bedrag van € 5.338,55, vermeerderd met de kosten die -tot op heden- worden begroot op € nihil.

De vordering van de benadeelde partij, die in die vordering ontvankelijk is, is in dier voege toewijsbaar.

De verdachte is voor de schade, voor zover toegewezen, naar burgerlijk recht hoofdelijk aansprakelijk.

De rechtbank zal voorts aan de verdachte op de voet van artikel 36f van het Wetboek van Strafrecht de verplichting opleggen tot betaling aan de Staat van bovengenoemde geldsom van € 5.338,55 ten behoeve van genoemde nabestaande.

BESLISSING

Het ten laste gelegde is bewezen zoals hiervoor aangegeven en levert het strafbare feit op, zoals hiervoor vermeld. De verdachte is deswege strafbaar.

Het meer of anders ten laste gelegde is niet bewezen en de verdachte wordt daarvan vrijgesproken.

De rechtbank veroordeelt de verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 16 jaren.

De tijd, door de verdachte vóór de tenuitvoerlegging van deze uitspraak in verzekering en voorlopige hechtenis doorgebracht, zal bij de tenuitvoerlegging van de opgelegde gevangenisstraf in mindering worden gebracht.

De rechtbank veroordeelt de verdachte tot betaling aan de benadeelde partij [benadeelde partij], wonende te Zwolle, van een bedrag van € 5.338,55 (zegge: vijfduizend driehonderd en achtendertig euro en 55 cent) hoofdelijk met dien verstande dat indien en voor zover zijn mededader betaalt verdachte in zoverre van deze verplichting zal zijn bevrijd.

De verdachte wordt voorts veroordeeld in de kosten door de benadeelde partij gemaakt, tot op heden begroot op nihil, en ten behoeve van de tenuitvoerlegging nog te maken.

De rechtbank legt op aan verdachte de verplichting tot betaling aan de Staat van een bedrag, groot € 5.338,55, ten behoeve van de nabestaande [benadeelde partij], bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door 55 dagen hechtenis.

De rechtbank bepaalt dat, indien verdachte en/of zijn mededader heeft/hebben voldaan aan de verplichting tot betaling aan de Staat, daarmee verdachtes verplichting tot betaling aan de benadeelde partij in zoverre komt te vervallen en andersom dat, indien verdachte en/of zijn mededader heeft/hebben voldaan aan de verplichting tot betaling aan de benadeelde partij, daarmee verdachtes verplichting tot betaling aan de Staat in zoverre komt te vervallen.

Aldus gewezen door mr. F. Koster, voorzitter, mrs. G.A. Versteeg en L.J.C. Hangx, rechters, in tegenwoordigheid van A. Samson als griffier en uitgesproken ter openbare terechtzitting van 30 september 2008.