1 Het onderzoek van de zaak

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de terechtzitting van 17 februari 1997.

2 De tenlastelegging

De verdachte staat terecht ter zake dat:

1.

hij in of omstreeks de periode van 20 juli 1994 tot en met 19 mei 1995 in de gemeente Venlo, meermalen, althans eenmaal met [Slachtoffer 1] , die de leeftijd van twaalf jaren maar nog niet die van zestien jaren had bereikt, buiten echt, een of meer ontuchtige handeling(en) heeft gepleegd, die bestond(en) uit of mede bestond(en) uit het seksueel binnendringen van het lichaam van voornoemde [Slachtoffer 1] , hebbende hij, verdachte, meermalen, althans eenmaal een vinger in de anus van voornoemde [Slachtoffer 1] geduwd en/of zijn penis in de mond van voornoemde [Slachtoffer 1] gebracht en/of de penis van voornoemde [Slachtoffer 1] betast en/of rond de anus van voornoemde [Slachtoffer 1] gelikt en/althans een pen, althans een rond voorwerp in de anus van voornoemde [Slachtoffer 1] geduwd;

(artikel 245 van het Wetboek van Strafrecht, meermalen gepleegd )

2.

hij in of omstreeks de periode van 1 september 1993 tot en met 31

mei 1994 in de gemeente Venlo, meermalen, althans eenmaal met

[Slachtoffer 2] , die de leeftijd van twaalf jaren maar nog niet die van zestien jaren had bereikt, buiten echt, een of meer ontuchtige handeling(en) heeft gepleegd, die bestond(en) uit of mede bestond(en) uit het seksueel binnendringen van het lichaam van die [Slachtoffer 2] , hebbende hij, verdachte, meermalen, althans eenmaal zijn penis in de vagina van voornoemde [Slachtoffer 2] gebracht en/of z1Jn penis in de mond van voornoemde [Slachtoffer 2] geduwd en/of de vagina van voornoemde [Slachtoffer 2] betast;

(artikel 245 van het Wetboek van Strafrecht, meermalen gepleegd )

3 .

hij in of omstreeks de periode van 1 januari 1992 tot en met 1 juli 1995 in de gemeente Venlo, meermalen, althans eenmaal met

[Slachtoffer 3] , die toen de leeftijd van twaalf jaren nog niet had bereikt, een of meer handeling(en) heeft gepleegd, die bestond(en) uit of mede bestond(en) uit het seksueel binnendringen van het lichaam van die [Slachtoffer 3] , hebbende hij, verdachte, meermalen, althans eenmaal een vinger in de vagina en/of in de anus van voornoemde [Slachtoffer 3] gebracht en/of een stokje in de anus van voornoemde [Slachtoffer 3] geduwd;

(artikel 244 van het Wetboek van Strafrecht, meermalen gepleegd )

4.

hij in of omstreeks de periode van 1 januari 1992 tot en met 1 juli 1995 in de gemeente Venlo, meermalen, althans eenmaal met

[Slachtoffer 4] , die toen de leeftijd van twaalf jaren nog niet had bereikt, een of meer handeling(en) heeft gepleegd, die bestond(en) uit of mede bestond(en) uit het seksueel binnendringen van het lichaam van die [Slachtoffer 4] , hebbende hij, verdachte, meermalen, althans eenmaal een vinger in de vagina en/of in de anus van voornoemde [Slachtoffer 4] gebracht en/of een stokje in de anus van voornoemde [Slachtoffer 4] geduwd;

(artikel 244 van het Wetboek van Strafrecht, meermalen gepleegd )

Voor zover in de tenlastelegging kennelijke schrijffouten of misslagen voorkomen, zijn die in deze weergave van de tenlastelegging door de rechtbank verbeterd. De verdachte is door deze verbetering, zoals uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken, niet in de verdediging geschaad.

3 De geldigheid van de dagvaarding

Bij het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat de dagvaarding aan alle wettelijke eisen voldoet en dus geldig is.

4 De bevoegdheid van de rechtbank

Krachtens de wettelijke bepalingen is de rechtbank bevoegd van het ten laste gelegde kennis te nemen.

5 De ontvankelijkheid van de officier van justitie

Bij het onderzoek ter terechtzitting zijn geen omstandigheden gebleken die aan de ontvankelijkheid van de officier van justitie in de weg staan. De officier van justitie kan dus in de vordering worden ontvangen.

6 Schorsing der vervolging

Bij het onderzoek ter terechtzitting zijn geen gronden voor schorsing der vervolging gebleken.

7 Bewezenverklaring

De rechtbank acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het sub 1, 2, 3 en 4 ten laste gelegde heeft begaan, met dien

verstande dat:

1.

hij in de periode van 20 juli 1994 tot en met 19 mei 1995 in de gemeente Venlo, meermalen, met [Slachtoffer 1] , die de leeftijd van twaalf jaren maar nog niet die van zestien jaren had bereikt, buiten echt, ontuchtige handelingen heeft gepleegd, die mede bestonden uit het seksueel binnendringen van het lichaam van voornoemde [Slachtoffer 1] , hebbende hij, verdachte, meermalen een vinger in de anus van voornoemde [Slachtoffer 1] geduwd en zijn penis in de mond van voornoemde [Slachtoffer 1] gebracht en de penis van voornoemde [Slachtoffer 1] betast en rond de anus van voornoemde [Slachtoffer 1] gelikt en eenmaal een pen in de anus van voornoemde [Slachtoffer 1] geduwd;

2 .

hij in de periode van 1 september 1993 tot en met 31 mei 1994 in de gemeente Venlo, meermalen, met [Slachtoffer 2] , die de leeftijd van twaalf jaren maar nog niet die van zestien jaren had bereikt, buiten echt, ontuchtige handelingen heeft gepleegd, die mede bestonden uit het seksueel binnendringen van het lichaam van die [Slachtoffer 2] , hebbende hij, verdachte, meermalen, z1Jn penis in de vagina van voornoemde [Slachtoffer 2] gebracht en de vagina van voornoemde [Slachtoffer 2] betast;

3 .

hij in de periode van 1 januari 1992 tot en met 1 juli 1995 in de gemeente Venlo, meermalen, met [Slachtoffer 3] , die toen de leeftijd van twaalf jaren nog niet had bereikt, handelingen heeft gepleegd, die mede bestonden uit het seksueel binnendringen van het lichaam van die [Slachtoffer 3] , hebbende hij, verdachte, eenmaal een vinger in de vagina en eenmaal een vinger in de anus van voornoemde [Slachtoffer 3] gebracht en meermalen een stokje in de anus van voornoemde [Slachtoffer 3] geduwd;

4.

hij in de periode van 1 januari 1992 tot en met 1 juli 1995 in de gemeente Venlo, meermalen, met [Slachtoffer 4] , die toen de leeftijd van twaalf jaren nog niet had bereikt, handelingen heeft gepleegd, die mede bestonden uit het seksueel binnendringen van het lichaam van die [Slachtoffer 4] , hebbende hij, verdachte, eenmaal een vinger in de vagina en eenmaal een vinger in de anus van voornoemde [Slachtoffer 4] gebracht en meermalen een stokje in de anus van voornoemde [Slachtoffer 4] geduwd;

Wat meer of anders is ten laste gelegd dan hiervoor bewezen verklaard, is naar het oordeel van de rechtbank niet bewezen. Verdachte zal hiervan worden vrijgesproken.

8 Het bewijs

De overtuiging van de rechtbank dat de verdachte het bewezen­ verklaarde heeft begaan, is gegrond op de feiten en de omstan-

digheden die zijn vervat in de volgende bewijsmiddelen.

De hieronder vermelde bewijsmiddelen worden slechts gebezigd met betrekking tot het feit, waarop zij in het bijzonder betrekking hebben.

8.1

De bewijsmiddelen Pro memorie

9 De kwalificatie van het bewezenverklaarde

Het ten laste van verdachte bewezenverklaarde levert op de navolgende misdrijven:

T.a.v. feit 1:

met iemand die de leeftijd van twaalf jaren, maar nog niet die van zestien jaren heeft bereikt, buiten echt, ontuchtige handelingen plegen die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam, meermalen gepleegd

T.a.v. feit 2:

met iemand die de leeftijd van twaalf jaren, maar nog niet die van zestien jaren heeft bereikt, buiten echt, ontuchtige handelingen plegen die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam, meermalen gepleegd

T.a.v. feit 3:

met iemand beneden de leeftijd van twaalf jaren handelingen plegen die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam, meermalen gepleegd

T.a.v. feit 4:

met iemand beneden de leeftijd van twaalf jaren handelingen plegen die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam, meermalen gepleegd

De misdrijven zijn strafbaar gesteld bij SR 245 SR 244

10 De strafbaarheid van verdachte

De verdachte is strafbaar voor het bewezenverklaarde nu niet is gebleken van enige omstandigheid die verdachtes strafbaarheid opheft.

ll. De straffen en/of maatregelen

11.1

De algemene overwegingen

Op grond van de aard van het bewezenverklaarde, alsmede op grond van de omstandigheden waaronder dit is gepleegd en de persoon van de verdachte, zoals een en ander uit het onderzoek ter terechtzitting is gebleken, is de rechtbank van oordeel dat aan verdachte na te melden maatregel behoort te worden opgelegd.

11.2

De bijzondere overwegingen

De rechtbank heeft bij de strafoplegging meer in het bijzonder rekening gehouden met:

- de ernst van het bewezenverklaarde in verhouding tot andere strafbare feiten, alsmede met het belang van een juiste norm­ handhaving;

- de mate waarin het bewezenverklaarde feit persoonlijk leed en psychische schade bij de slachtoffers teweeg heeft gebracht;

- de inbreuk op de geestelijke en lichamelijke integriteit van de slachtoffers die door de bewezenverklaarde feiten wordt veroorzaakt;

- de omstandigheid dat de verdachte blijkens het uittreksel uit het Algemeen Documentatieregister nog niet eerder is veroordeeld;

- het voorlichtingsrapport van de Gezinsvoogdij-instelling de Stichting Jeugdbescherming en Jeugdhulpverlening in Limburg, Buro Venlo, d.d. 19 november 1996;

- het psychologisch rapport van de psycholoog/psychotherapeut [Naam 1] d.d. 10 januari 1997;

- het psychiatrisch rapport van de psychiater [Naam 2]

d.d. 10 januari 1997;

De rechtbank is van oordeel dat, nu de feiten zijn gepleegd voor de invoering van het nieuwe jeugdstrafrecht, ingevolge artikel 1 Sr . - inhoudende dat de voor verdachte gunstigste bepalingen worden toegepast bij verandering in wetgeving - artikel 77k Sr ., zoals deze luidde voor de inwerkingtreding per 1 september 1995, van de Wet van 7 juli 1994, Stb. 1994, 528, dient te worden toegepast.

De rechtbank is van oordeel dat de maatregel van plaatsing in een inrichting voor buitengewone behandeling zou dienen te worden opgelegd, nu het door verdachte begane feit een misdrijf betreft, en bij verdachte sprake is van een gebrekkige ontwikkeling en de persoonlijkheid van de verdachte de oplegging van de maatregel bepaaldelijk vordert terwijl de maatregel in het belang is van een zo gunstig mogelijke verdere ontwikkeling van de verdachte.

Nu bij Wet van 7 juli 1994 de maatregel van buitengewone behandeling is vervangen door de maatregel van plaatsing in een inrichting voor jeugdigen en ook aan de criteria voor oplegging van deze maatregel wordt voldaan, zal de rechtbank de maatregel van plaatsing in een inrichting voor jeugdigen opleggen

Bij het opleggen van de maatregel let de rechtbank in het bijzonder op de inhoud van de rapporten, die over de persoonlijkheid van de verdachte zijn uitgebracht.

1. Het psychiatrisch rapport van de psychiater [Naam 2]

d.d. 10 januari 1997, welk rapport onder meer inhoudt - zakelijk weergegeven-:

Beschrijving van de persoonlijkheid:

Reageert primair. Gebrekkig empatisch vermogen. Heeft weinig idee hoe hij overkomt of wat hij anderen aandoet(deed).

Taxeert situaties slecht. Het gevoelsleven is primitief.

Zwak regulerend vermogen t.a.v. impulsen i.h.a. dit kan gerelateerd worden aan zijn zwakbegaafdheid en een pedagogische verwaarlozing, resulterend in een gestoorde persoonlijkheidsontwikkeling.

Bovenop de gebrekkige impulsregulatie was er een gestoorde ontwikkeling van sexueel normbesef ten gevolge van het sexueel

misbruik door z1Jn oom, wat geresulteerd heeft in sexueel delinquent gedrag.

Uit de hulpverleningsgeschiedenis blijkt dat met ambulante hulp onvoldoende structuur opgelegd kan worden. Het gedrag van verdachte zette zich zonder meer verder. Hij leert niet, kan niet geheel open zijn en heeft onvoldoende normbesef. In de thuissituatie kan niet met deze complexe problematiek worden omgegaan.

Kans op recidive schat ik in als groot, indien geen behandeling zal volgen.

Plaatsing in een inrichting voor Jeugdigen acht ik noodzakelijk Een passend hulpaanbod dient gezocht te worden in een rijksinrichting welke zich richt op de behandeling van op zwakbegaafd niveau functionerende jongens. Bij rijksinrichting " [Rijksinrichting] " in [Locatie 2] lijken hiervoor mogelijkheden aanwezig.

2. Het psychologisch rapport van de psycholoog/psychotherapeut

[Naam 1] d.d. 10 januari 1997, welk rapport onder meer inhoudt - zakelijk weergegeven-:

Onderzochte is lijdende aan een gebrekkige ontwikkeling van z1Jn persoonlijkheid, zulks grotendeels gebaseerd op zijn geringe intellectuele en integratieve vermogens, in combinatie met een uit de overige informatie naar voren komende pedagogisch zwakke opvoeding.

De problematiek van onderzochte moet vooral worden begrepen vanuit zijn licht verstandelijke handicap, zodat een daarin gespecialiseerde setting noodzakelijk is. Zonder behandeling is het te verwachten dat onderzochte in de toekomst toch zal vervallen tot ongepast sexueel gedrag.

3. De brief van 16 januari 1997 van de psycholoog/psychotherapeut

[Naam 1] d.d. 10 januari 1997, welk rapport onder meer inhoudt - zakelijk weergegeven-:

Ik ben van mening dat de criteria om te komen tot de maatregel van behandeling in een internaat voor jeugdigen aanwezig zijn, met name het gevaar voor herhaling van een soortgelijk delict.

Ik ben van mening dat onderzochte orthopedagogische behandeling behoeft en begeleiding in het opnemen van bij zijn leeftijd behorende verantwoordelijkheden.

Bij de strafoplegging heeft de rechtbank ten bezware van verdachte er rekening mee gehouden dat verdachte heeft erkend zich schuldig te hebben gemaakt aan het onder aan de dagvaarding ad informandum gevoegde feit, te weten:

parketnummer, omschrijving feit, pleegdatum, pleegplaats 054165-96, ontucht, 31 mei 1995, Venlo,

12 Toepasselijke wetsartikelen

Na te melden beslissing is gegrond op de artikelen:

Wetboek van Strafrecht art. 1, 77a, 77h, 77s, 77v, 244, 245, oud: 77k

De rechtbank:

BESLISSING

verklaart wettig en overtuigend bewezen dat verdachte het sub 1, 2, 3 en 4 ten laste gelegde zoals hiervoor omschreven, heeft begaan;

verklaart niet bewezen hetgeen aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd dan hierboven is bewezen verklaard en spreekt verdachte daarvan vrij;

verstaat dat het aldus bewezenverklaarde de hiervoor vermelde strafbare feiten oplevert en verklaart verdachte terzake strafbaar;

veroordeelt verdachte voor het hiervoor bewezenverklaarde tot plaatsing in een inrichting voor jeugdigen voor de duur van twee jaren.

De rechtbank adviseert, gelet op de psychiatrische rapportage van de psychiater [Naam 2] en het rapport van de gezinsvoogdij-instelling die de ondertoezichtstelling over betrokkene uitvoert, de plaatsing in een inrichting voor jeugdigen tenuitvoer te leggen in de Rijksinrichting voor Jongens [Rijksinrichting] , [Locatie 2] .

Vonnis gewezen door mrs H.A.M.J. Paulussen en J.H.J.M. Mertens-Steeghs, beiden kinderrechter en J.A.G.F. Custers, rechter, van wie mr Mertens-Steeghs voorzitter, in

tegenwoordigheid van H.M.M. Muijzers als griffier en uitgesproken

ter openbare terechtzitting van de rechtbank op 3 maart 1997.

.