7 De beoordeling

in conventie 7.1.

Vast staat dat [gedaagde] lid is geweest van de VvE en in die hoedanigheid gehouden is tot betaling van de (voorschot-)bijdragen in de kosten van beheer en onderhoud van het appartementencomplex aan de [adres] . Niet bestreden is dat [gedaagde] ingevolge het bepaalde in artikel 5:122 BW eveneens aansprakelijk is, zij het hoofdelijk, voor de thans gevorderde bijdragen van oktober/november 2009, zijnde de bijdragen die opeisbaar zijn geworden nadat [gedaagde] zijn appartementsrecht heeft verkocht. Evenmin heeft [gedaagde] bestreden dat de thans door hem niet voldane bijdragen in totaal een bedrag van € 15.189,00 bedragen. Dit bedrag ligt in beginsel voor toewijzing gereed.

7.2.

[gedaagde] heeft zich beroepen op een opschortingsrecht, stellende dat hij schade heeft geleden omdat de VvE haar onderhoudsverplichtingen niet behoorlijk zou zijn nagekomen. Dit beroep komt hem echter niet toe, aangezien voor deze gevallen een speciale regeling is opgenomen in artikel 5:121 BW op grond waarvan een appartementseigenaar zo nodig via de rechter noodzakelijk onderhoud kan afdwingen, van welke rechtsgang [gedaagde] geen gebruik heeft gemaakt. Met die specifieke – en exclusieve – regeling verdraagt zich niet dat [gedaagde] zijn betalingsverplichtingen opschort terwijl hij de door de wet aangegeven weg niet heeft behandeld. De rechtbank wijst dit beroep op een opschortingsrecht derhalve af.

7.3.

[gedaagde] heeft voorts een beroep gedaan op verrekening. Ingevolge het bepaalde in artikel 6:136 BW kan de rechter een vordering van de eisende partij ondanks een beroep van gedaagde op verrekening toewijzen, indien de gegrondheid van dit verweer niet op eenvoudige wijze is vast te stellen en de vordering overigens voor toewijzing vatbaar is. Nu de VvE de door [gedaagde] gepretendeerde vordering heeft betwist en voorts de vordering van [gedaagde] nog niet zodanig is bepaald dat zij zonder meer vast staat, zal de rechtbank het beroep op verrekening passeren.

7.4

De rechtbank zal, gelet op hetgeen hiervoor is overwogen, de hoofdsom van € 15.188,00 alsmede de wettelijke rente van € 696,30 toewijzen, zijnde in totaal een bedrag van € 15.884,30.

Bij dagvaarding heeft de VvE gevorderd het bedrag aan hoofdsom en wettelijke rente te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf de datum der dagvaarding. De VvE heeft deze vordering bij vermeerdering van eis gehandhaafd zij het dat zij heeft gevorderd het bedrag te vermeerderen met de wettelijke rente “vanaf de datum van de inleidende dagvaarding 10 juni 2009”. De rechtbank ziet de toevoeging van de datum 10 juni 2009 (zijnde de datum waarop [gedaagde] bij dagvaarding van 29 mei 2009 is aangezegd te verschijnen) als een kennelijke verschrijving. De VvE heeft immers van meet af aan gevorderd het bedrag te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf de dagvaarding. De rechtbank zal derhalve de vordering in die zin toewijzen dat [gedaagde] aan de VvE moet betalen een bedrag van € 15.884,30, te vermeerderen met de wettelijke rente over een bedrag van € 15.188,00 vanaf 29 mei 2009.

7.5.

De VvE vordert een bedrag van € 1.378,02 aan buitengerechtelijke kosten. De rechtbank hanteert als uitgangspunt dat het moet gaan om verrichtingen die meer omvatten dan een enkele (eventueel herhaalde) aanmaning, het enkel doen van een schikkings-voorstel, het inwinnen van eenvoudige inlichtingen of het op gebruikelijke wijze samenstellen van het dossier. Bovendien moet het gaat om kosten gemaakt in deze procedure en niet in reeds eerder gevoerde procedures.

De VvE stelt wel dat de gevorderde kosten zijn gemaakt, maar laat na een afdoende omschrijving van de verrichtingen te geven, anders dan die ter voorbereiding van de processtukken en ter instructie van de zaak. De rechtbank gaat dan ook ervan uit dat vóór de aanvang van het geding geen andere of meer kosten zijn gemaakt dan die welke ter voorbereiding van een geding in het algemeen redelijk en noodzakelijk zijn. Voor dergelijke kosten pleegt het bepaalde in de artikelen 237 tot en met 240 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering al een vergoeding in te sluiten. De rechtbank zal de vordering tot vergoeding van buitengerechtelijke kosten daarom afwijzen.

7.6.

[gedaagde] zal als de grotendeels in het in het ongelijk gestelde partij worden verwezen in de kosten van het geding, tot op heden aan de zijde van de VvE begroot op € 316,-- aan vastrecht, € 85,98 aan kosten deurwaarder en € 1.130,-- aan salaris van de advocaat (2,5 punten, tarief II à € 452,-).

in reconventie

7.7.

[gedaagde] heeft betoogd dat de VvE aansprakelijk is voor de door hem geleden schade, aangezien deze schade volgens [gedaagde] het rechtstreekse gevolg is van nalatigheid van de zijde van de VvE. De VvE heeft het standpunt van [gedaagde] gemotiveerd betwist. Gelet op deze betwisting had het op de weg van [gedaagde] gelegen zijn standpunt (nader) te onderbouwen. [gedaagde] heeft echter nagelaten om ook maar enigszins aan te geven waarop de aansprakelijkheid van de VvE is gebaseerd en hoe de VvE zou zijn tekortgeschoten in het nakomen van eventueel op haar rustende verplichtingen. Nu [gedaagde] ten aanzien zijn standpunt betreffende de aansprakelijkheid voor schade niet heeft voldaan aan de op hem rustende stelplicht, ligt de vordering reeds daarom voor afwijzing gereed.

De rechtbank overweegt voorts ten overvloede dat de enkele vermelding van [gedaagde] dat hij schade heeft geleden, welke standpunt hij niet met bewijsstukken anders dan een brief van eigen hand heeft onderbouwd, onvoldoende is om te komen tot de conclusie dat [gedaagde] het bestaan van schade of de mogelijkheid van schade voldoende aannemelijk heeft gemaakt. Ook om die reden ligt de vordering voor afwijzing gereed.

7.8.

Het vorenstaande leidt tot de conclusie dat de vordering van [gedaagde] dient te worden afgewezen. [gedaagde] zal als de in het ongelijk gestelde partij worden verwezen in de kosten van het geding, tot op heden begroot op € 452,-- aan salaris van de advocaat.