Onderzoek van de zaak

Dit arrest is gewezen naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in hoger beroep van

13 augustus 2024 en, overeenkomstig het bepaalde bij artikel 422, tweede lid, van het Wetboek van Strafvordering, naar aanleiding van het onderzoek ter terechtzitting in eerste aanleg.

Namens de verdachte is hoger beroep ingesteld tegen voormeld vonnis.

Het hof heeft kennisgenomen van de vordering van de advocaat-generaal.

Tenlastelegging

Aan de verdachte is tenlastegelegd dat:

hij op of omstreeks 20 november 2023 te Amsterdam ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om een vleesmes en/of een stanleymes, in elk geval enig goed, dat/die geheel of ten dele aan [bedrijf] en/of [slachtoffer], in elk geval aan een ander toebehoorde(n) weg te nemen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen en zich toegang tot de plaats van het misdrijf te verschaffen en/of dat/die weg te nemen goed/goederen onder zijn bereik te brengen door middel van braak, verbreking en/of inklimming, de ruit van [bedrijf] heeft ingeslagen en/of het vleesmes en/of stanleymes op een bank heeft gelegd en daarop is gaan liggen, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid.

Voor zover in de tenlastelegging taal- en/of schrijffouten voorkomen, zal het hof deze verbeterd lezen. De verdachte wordt daardoor niet in de verdediging geschaad.

Vonnis waarvan beroep

Het vonnis waarvan beroep zal worden vernietigd, reeds omdat het hof tot een andere bewezenverklaring komt.

Bewezenverklaring

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het tenlastegelegde heeft begaan, met dien verstande dat:

hij op 20 november 2023 te Amsterdam ter uitvoering van het door verdachte voorgenomen misdrijf om een vleesmes, toebehorende aan [bedrijf] en/of [slachtoffer], weg te nemen met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen en zich toegang tot de plaats van het misdrijf te verschaffen door middel van braak, de ruit van [bedrijf] heeft ingeslagen en het vleesmes op een bank heeft gelegd en daarop is gaan liggen, terwijl de uitvoering van dat voorgenomen misdrijf niet is voltooid.

Hetgeen meer of anders is tenlastegelegd, is niet bewezen. De verdachte moet hiervan worden vrijgesproken.

Het bewezenverklaarde is gegrond op de feiten en omstandigheden die in de bewijsmiddelen zijn vervat, zoals deze na het eventueel instellen van beroep in cassatie zullen worden opgenomen in de op te maken aanvulling op dit arrest.

Strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Geen omstandigheid is aannemelijk geworden die de strafbaarheid van het bewezenverklaarde uitsluit, zodat dit strafbaar is.

Het bewezenverklaarde levert op:

poging tot diefstal, waarbij de schuldige zich de toegang tot de plaats van het misdrijf heeft verschaft door middel van braak.

Strafbaarheid van de verdachte

De verdachte is strafbaar, omdat geen omstandigheid aannemelijk is geworden die de strafbaarheid ten aanzien van het bewezenverklaarde uitsluit.

Oplegging van straf

De politierechter in de rechtbank Amsterdam heeft de verdachte voor het in eerste aanleg bewezenverklaarde veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van één maand, met aftrek van de tijd die de verdachte in verzekering heeft doorgebracht.

De advocaat-generaal heeft gevorderd dat de verdachte zal worden veroordeeld tot dezelfde straf als door de rechter in eerste aanleg opgelegd.

Het hof heeft in hoger beroep de op te leggen straf bepaald op grond van de ernst van het feit en de omstandigheden waaronder dit is begaan en gelet op de persoon van de verdachte. Het hof heeft daarbij in het bijzonder het volgende in beschouwing genomen.

De verdachte heeft in de nachtelijke uren de voorruit van [bedrijf] ingeslagen, is het pand binnengegaan, heeft onder andere een vleesmes gepakt en is vervolgens op een bank, op het mes gaan liggen. Diefstal dan wel een poging daartoe is een vervelend strafbaar feit nu dit van weinig respect voor het eigendomsrecht van een ander getuigt, tot overlast kan leiden en tot gevolg kan hebben dat schade wordt toegebracht aan de eigenaar, temeer nu de verdachte de voorruit van het pand heeft vernield.

Blijkens een de verdachte betreffend uittreksel uit de Justitiële Documentatie van 31 juli 2024 is hij eerder meermalen onherroepelijk veroordeeld voor vermogensdelicten.

Gelet op het voorgaande komt naar het oordeel van het hof geen andere dan een vrijheidsbenemende straf in aanmerking. Er zijn geen omstandigheden gebleken die nopen om af te wijken van de straf die de politierechter in eerste aanleg heeft opgelegd.

Het hof acht, alles afwegende, een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van na te melden duur passend en geboden.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

De op te leggen straf is gegrond op de artikelen 45, 63 en 311 van het Wetboek van Strafrecht.